WILLEM is nog ONLINE

Behoedzaam
In 1989 maakt hij de overstap naar de NOS. Hij wordt daar directeur Dienst Radio Programma om daar te dienen onder achtereenvolgens Joop van der Reijden, Max de Jong en André van der Louw. Een functie met verscheurende aspecten: enerzijds op de voet gevolgd door de kritische omroepvoorzitters die de activiteiten van de NOS-programmamakers gedogen, anderzijds in de rol van coördinator van het geheel aan zenders, in een tijd dat de opkomende commerciële stations per maand aan marktaandeel winnen. Willem van Beusekom stelt zichzelf op een behoedzame manier verantwoordelijk voor het geheel: “De processen in Hilversum verlopen niet supersnel, je moet altijd met veel mensen om de tafel gaan zitten. Op bepaalde momenten kan dat ook heel frustrerend zijn. Dan denk je: ‘jongens, we moeten wat gaan doen. Anders nemen straks de commerciëlen bezit van de ether’. Anderzijds ben ik bestuurder en diplomaat genoeg om te weten dat je zeker langs vijf, zes schijven moet om iets te bereiken. In dit vak moet je veel slikken. De ellende is dat de optelsom van woede, frustratie en onbegrip geen bevredigende uitkomst oplevert.”

Hij neemt de invulling van de zogeheten ‘zenderkleuring’ Ter hand, voert op een verstandige manier de discussie aan over formatteren en horizontaliseren en bereidt zorgvuldig de opmaat voor om te komen tot één actualiteitenredactie voor de landelijke nieuwszender door dat onderwerp regelmatig te agenderen: “Iedereen erkent dat een goede zender een groot publiek kan halen. Daarvoor is adequate journalistiek noodzakelijk. De huidige Nederlandse praktijk staat dat wel in de weg.

Ieder onderwerp wordt door acht omroepen voorbereid. Maar niemand maakt ooit iets af, want dan heeft de bewuste omroep geen zendtijd”, en: “Op de werkvloer, waar het journalistieke hart klopt, willen ze graag. Maar in de hogere regionen stellen ze zich onophoudelijk de vraag of de identiteit dan niet in gevaar komt.” In het jaar van zijn vertrek naar de NPS beleeft het Radio 1 Journaal zijn eerste uitzending. Een mijlpaal van formaat.

Mild
Midden jaren negentig woedt de discussie over de invulling van de drie televisienetten en vooral in welke combinatie omroepen de netten zouden moeten bespelen. De oprichting van de NPS met de grootte van een A-omroep, als afsplitsing van de ‘grote’ NOS maakt het inrichten van een cultureel progressief Nederland 3 mogelijk.

Quote

De NPS krijgt als kerntaken mee om zich te ontfermen over cultuur, kunst, minderheden, multiculturele ontwikkelingen en jeugd. Daarnaast speelt de NPS ook in de informatieve sector een belangrijke rol als mede-eigenaar van NOVA.

Willem van Beusekom wordt geroepen om aan te treden als eerste algemeen directeur. “Iemand heeft mij ooit omschreven als mild, diplomatiek en standvastig. Dat vond ik wel een redelijke omschrijving”, zegt hij aan de vooravond, en het blijkt dat die capaciteiten meer dan nodig zijn om de jongste telg van de omroepfamilie ook werkelijke levenskansen te gunnen. Aanvankelijk heeft hij de politieke wind mee, intensieve samenwerking op een televisienet wordt immers aangemoedigd, maar al snel apprecieert ‘Den Haag’ profilering van individuele omroepen weer meer, wat het voor de NPS niet makkelijker maakt om haar bestaansrecht te verzekeren. De NPS tracht onder leiding van Willem van Beusekom jarenlang het cement en de bouwstenen aan te dragen voor het gezamenlijke belang: kwalitatief hoogwaardige programma’s, die toch een wat breder publiek trachten te bereiken: “Je kunt best vrolijke programma’s maken over minderheden en cultuur. De multiculturele samenleving kent problemen, en die gaan we ook zeker niet uit de weg, maar er zitten genoeg leuke kanten aan.”

‘Hilversum’ houdt (even) de adem in als de VARA besluit zich in 1999 te oriënteren op een mogelijk commerciële toekomst buiten het bestel. Ook voor de NPS staat er nogal wat op het spel na jarenlange investering in het net, al bekijkt ‘de diplomaat’ Willem van Beusekom het ook van een andere kant: “Als ik de baas van de VARA was, zou ik veel inspiratie en elan hebben ontleend aan de afgelopen weken. In het omroepwereldje was de consternatie groot, maar ik zag velen denken: ‘Waarom ben ik niet op het idee van zo’n externe oriëntatie gekomen?’”